senyum dalam derita


saban hari aku menanti
sebuah jawaban yang tergantung soalannya
sebuah jawaban yang terhilang penghujungnya
jawaban yang bingung untuk diselami
harapan aku bukan putus
cuma tergelincir di tengah titian usang
mungkin cara aku salah
mungkin cara aku kurang elok
atau mungkin nasib aku buruk
menang bukan lonjak sorak
kalah bukan duduk cangkung
aku tersenyum di alam angan
aku cuma aku sedih di alam sedar
kalaupun bintang tak berkelip lagi
kalaupun bunga tak terhias lagi
aku terima apa saja
asal bulan aku jadi peneman aku
aku cuma mampu senyum
untuk hilangkan penderitaan

No comments:

Post a Comment